Skip to main content

College voor kinderen in het Limburgs Museum

In de aula zijn de kinderstemmen al hoorbaar als ze door hun ouders worden gebracht. Vandaag krijgen de kinderen uit Venlo in de leeftijd van 8 tot 12 jaar een kindercollege over het Nederlands slavernijverleden. In dat college worden de voormalige kolonies in de Oost en de West en vormen van moderne slavernij als uitbuiting besproken. Hoe zat het formeel met de afschaffing van de slavernij in wetten en hoe zat het met het familieverhaal van Maria Karg? Hoe beïnvloedt het Nederlands slavernijverleden ons leven nu?

Voor de ingang van het museumtheater staat op een tafel een kom met rozenblaadjes. Vandaag geen handgeven, maar op een bijzondere manier maken de kinderen kennis. Als allebei de handjes bij elkaar komen, druppelt uit een kalebaskommetje water, wat heerlijk geurt. Waarom? Een mooi begin met het verhaal daarachter wordt in combinatie gebracht met voorouders.

In sommige  Nederlandse families staan op het dressoir herinneringen aan foto’s van opa en oma en weer van de ouders daarvan. Generatie op generatie. In sommige families uit Suriname en Caraïbisch Nederland gebeurt hetzelfde, maar als ze aan hun voorouders denken kunnen ze dat op een andere manier doen. Zo begint het college.

Er gaat een vinger omhoog. Een leerling noemt eerst haar naam en vertelt dat ze rozenwater kent. Hoe mooi is dat. Er gaan nog meer vingers omhoog als een hele slimme jongen vertelt wat een kolonie is. Een andere jongen vertelt heel duidelijk wat de driehoekhandel is. Weer anderen over familieleden die op Aruba en Curaçao ooms en tantes hebben wonen.

‘Maar waarom bent u naar Nederland gekomen’, vraagt een jongen. Wat een mooie vraag en goed om te vertellen dat heel veel Surinamers naar Nederland kwamen in de koloniale tijd, toen kon dat. Nu weten de kinderen dat op 25 november 1975 Suriname een republiek werd.

Vandaag 10 oktober is het een bijzondere dag voor de Marrons. Op die dag in 1760 bevrijdden de Aucaners zich uit slavernij en konden in vrijheid leven in het binnenland van Suriname. Dus eigenlijk is het verwarrend als je zegt dat de slavernij in 1863 is afgeschaft en dat de slaven nog tot 1873 moesten werken, terwijl eigenlijk de Marrons al in 1760 vrijwaren.

Op de vraag hoe het slavernijverleden ons leven nu beïnvloedt is te merken doordat er nu veel meer aandacht is voor slavernij, in de kunst, in musea, in de meertaligheid van de verschillende verhalen die verteld worden of geschreven worden. De tijd ging heel snel voorbij en na afloop kwamen sommige kinderen vertellen hoe interessant ze het college hadden gevonden.

 

educatie, Moderne slavernij, Nederland slavernij VOC WIC

Reacties (6)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *