Leerling inviteert Stichting Stil Verleden
(door Maria Reinders-Karg)
Nine, één van de 2e jaars VWO leerlingen van het Markland College Oudenbosch stuurde ons een mail. Zij en haar medeleerlingen onderzochten (de erfenis van) de slavernij onder WIC en VOC, in het kader van de lessen ‘wetenschapsoriëntatie’. Na een paar mails over en weer, toog ik op de stormachtige donderdag van 5 oktober richting Brabant om een lezing te geven.
Om aan te sluiten bij de jongeren liet ik, naast het algemene verhaal over slavernij, ook mijn jeugd in Suriname de revue passeren. Om zo de geschiedenis te verlevendigen met een zowel persoonlijk als exemplarisch verhaal. Mijn uit Duitsland afkomstige stamvader kreeg kinderen met de vrijgekochte slavin Jaspis. Zo kwam ‘Karg’ als achternaam in Suriname terecht. In relatie tot dit verhaal maakten de leerlingen kennis met het Manumissieboek, waarin de op individuele gronden vrijgelaten slaven zijn vermeld. Deze gunst werd door ’n slaveneigenaar alleen verleend op grond van bijzondere voorwaarden.
In de Utopiazaal kon je een speld horen vallen. Mijn petje af voor de aandacht van de leerlingen. Voor een discussie over stellingen als ‘Schuldig voelen voor daden uit het verleden is onzinnig.’ en ‘Slavernij zit ons in de genen.’ was helaas onvoldoende tijd. Maar na de lezing bleven een aantal leerlingen, waaronder voornoemde Nine, nog even praten. Ze wilden graag meer weten over de aan slavernij gerelateerde objecten in mijn educatiekoffer. Zo kreeg mijn verhaal nog een staartje op de valreep van de volgende les.