Koloniale sporen in mijn buurt, Basisschool De Schelp, Eindhoven

“Geschiedenis woont in onszelf.”

In het kader van het educatieve project Koloniale sporen in mijn buurt geeft Stichting Stil

Verleden op uitnodiging, gastlessen op basisscholen door het hele land. De lessen maken het

koloniale en slavernijverleden invoelbaar en persoonlijk, vanuit verhalen, objecten en

ontmoetingen. Zo kwam ik op een bijzondere ochtend in Eindhoven, bij basisschool De

Schelp.

Een kleurrijke school in de wijk Woenselse Heide in Eindhoven. Terwijl de school De Schelp

heet, heb ik bij aankomst niet meteen het gevoel dat ik op een school kom waar zoveel

culturele diversiteit aanwezig is. Dat verandert zodra ik om half negen het schoolplein op

loop. Vriendelijke ouders groeten me, kinderen lachen en drie leerlingen en een vrijwillige

vader helpen me spontaan om de educatiekoffer naar de klas te dragen.

Met het project Koloniale sporen in mijn buurt is Stichting Stil Verleden al enige tijd

betrokken bij het geven van dat soort gastlessen. Wat ooit begon als een enkel verzoek, is

inmiddels uitgegroeid tot een reeks ontmoetingen die als een sneeuwbal zijn gaan rollen,

steeds groter, steeds warmer, steeds persoonlijker.

Vandaag gaat de les over ‘Verborgen verhalen in mijn koffer.’ Terwijl ik de koffer uitpak en de

voorwerpen een plek geef op tafel, schuiven nieuwsgierige hoofden dichterbij. Sommige

leerlingen van groep 7 willen weten wat er allemaal in zit: suikerriet, kaurischelpen,

specerijen en meer. Ik vertel over hun betekenis, over handel en herkomst, over mensen en

herinneringen. Hun ogen volgen elke beweging, hun enthousiasme is aanstekelijk.

Daarna is groep 8 aan de beurt. Ook zij luisteren met aandacht. De 21 leerlingen zijn een en

al oor, stellen scherpe vragen, en ik voel hoe de geschiedenis bij hen gaat leven. Het is een

lust om die leergierigheid te zien, de open blik waarmee ze proberen te begrijpen wat

slavernij was, en wat het nog steeds betekent.

Aan het einde van de ochtend stel ik mezelf de vraag: wat nemen deze leerlingen mee uit

deze gastles?

Misschien meer dan ze denken. Misschien een glimp van verbondenheid, een stukje inzicht,

of gewoon het besef dat geschiedenis niet ver weg is, maar in henzelf woont, in hun

verhalen, hun buurt, hun toekomst.

Met elke gastles groeit mijn overtuiging dat juist deze jonge generatie het verleden kan

dragen op een nieuwe manier: met nieuwsgierigheid, respect en verbeelding. Dat maakt elke

ontmoeting, zoals bij De Schelp, een klein maar waardevol hoofdstuk in het grotere verhaal

van Stil Verleden.