Slavernijerfgoed in beeld

Wat weten Havo 4 en Vwo 4 leerlingen van de Stedelijke Scholengemeenschap Nijmegen over slavernij? Bij binnenkomst in het lokaal gaan telefoons meteen in de telefoontas. Het is op het moment van binnenkomst best wel druk.

Als alle leerlingen goed en wel zitten, volgt de kennismaking. Een groepje gaat achterin bij elkaar zitten, terwijl er voor in de klas voldoende ruimte is. Dus wordt gevraagd of enkele leerlingen voor kunnen zitten. Daaropvolgend wordt uitgelegd dat  als je vooraan zit, je de lessen beter kunt volgen en wordt je niet zo gauw afgeleid. Sommige leerlingen zitten ietwat achterover. Het is goed om rechtop te zitten. Zo kun je goed meedoen en luisteren naar het interessante slavernijverhaal. Het wordt gewaardeerd.

De les kan nu beginnen. Vandaag gaat het over ‘slavernijerfgoed toen en nu’. Eerst horen de leerlingen wat erfgoed is. Dat het te maken heeft met het verleden. Het is wat je bewaard voor de volgende generaties. Slavernijerfgoed of erfgoed van de slavernij vindt zijn oorsprong in een heftig verleden, in een tijd dat mensen slaaf werden, zowel in de Amerika’s als in de Indonesische Archipel.  

In de educatiekoffer wordt samen gekeken naar objecten van de ‘Oost en de West’. Twee worden uit de koffer gehaald. Een groot stuk kaneel en een slavenboei. Allebei hebben ze te maken met mensen die op plantages werkten. Zodra we betekenis geven aan sporen van het verleden is het erfgoed. Elke persoon en elke generatie doet het op zijn manier.

Loes steekt haar hand op, en zegt ‘slavernij is dat mensen als producten werden verhandeld’. We eindigen met de uitspraak ‘Erfgoed is de ziel van de samenleving, oftewel, de betekenis van de samenleving’. Dat betekent dat de leefomgeving, denk ook aan de sporen van het slavernijververleden de verbindende kracht van erfgoed zijn. Zo komt het begrip erfgoed dicht bij de leerlingen.